Gruwel en Schoonheid in Harmonie
Het park van Danny Devos in De Bond, Brugge

Indra Devriendt in <h>ART, Thursday 26th June 2014, Belgium.


Danny Devos (Vilvoorde, °1959), beter be­kend als DDV, tovert De Bond in Brugge om tot een park bij valavond. Het is een feest voor de zintuigen. Een tocht langs kronke­lende paadjes biedt tal van ontdekkingen. Vindingrijk, bekoorlijk en luguber: een overweldigende beleving die de buitenwe­reld even doet vergeten.

Het Hanssenspark in Vilvoorde werd in 1898 artificieel aangelegd volgens de toen populaire Engelse landschapsstijl, met glooiende gras- en bloemenperken, een gietijzeren hangbrug boven een vijver met fonteinen, een ruïne en een takkenhuisje. DDV, die als kind erg vertrouwd was met het park, maakt er nu een interpretatie van op schaal 1/10. Naast paadjes uit boomschors die slingeren tussen bloemen- en grasperken, is de vijver verworden tot een hoop netels met siergrassen als fonteinen. De brug bouwt hij na uit stoelleuningen en tennisnetten, de ruïne en het takkenhuisje uit opeengestapelde bureaus. "Ik wilde geen nieuw materiaal gebruiken, maar werk met recyclagemateriaal gevonden in stads­gebouwen van Brugge", vertelt DDV. Daarnaast krijgen veelal oudere werken een ge­schikte plaats in het park. Aan de ingang staat 'Vierkante hond' (1998), die met zijn poot een hol­letje in een grasperk graaft. De video 'Diggin' for Gordon' (2006-2010), waar DDV een metersdiepe put graaft en het zand via een katrol in emmers naar boven brengt, biedt een uitstekende illusie in de ruïne. Verspreid over het park staan hak­kende machines die behoren tot zijn installatie 'The Family'(1990), een sekte gekend om haar gruwelijke moorden met Charles Manson als lei­der. Twee nieuwe werken, poëtisch in titel en uit­voering, bieden een hommage aan Donald Judd. Het gaat telkens om een reeks bureaulades die boven elkaar hangen. De ene uitvoering is gevuld met gras, de andere met felrode en gele bloemen. Een park leeft, vandaar dat de tentoonstelling voortdurend verandert. "Ik beschouw het in die zin ook als een vorm van performance", aldus DDV. Aan de muur hangt een poster voor elke dag van de tentoonstelling. Daarop staat telkens een opsomming van gebeurtenissen van die dag. Deze kalender behoort tot zijn 'Birth(+)Fact(x) Death(-)Calendar', die hij sinds 1985 bijhoudt. Het gaat van artiesten, moordenaars en optre­dens tot opmerkelijke overlijdens: DDV kiest datgene wat hij bijzonder vindt. Voor elke dag van de tentoonstelling selecteerde hij ook een videofragment van één van die gebeurtenissen, samengebracht in een installatie.
Een andere projectie toont telkens het fragment van die dag uitvergroot, met daaronder het ver­haal van wat er zich afspeelt. De inhoud van de andere videofragmenten is terug te vinden op de posters. "Ik hou van die interactiviteit", zegt DDV. "Zo verplaats je je als toeschouwer door het park en kom je op plaatsen waar je anders niet zou komen."

Het is fijn om de hoekjes van het park te verken­nen. Romans over 'The Manson Family' liggen verscholen in het gras, elders bekladt een tag 'Kilroy was here' (graffiti van een onbekende hand die tijdens WOII overal opdook) de brug. Ieder detail houdt het avontuur levendig.
Veel zintuigen staan op scherp. Er is de geur van diverse grassen en bloemen, het enerverende geluid van de ratelende hakmachines en muziek refererend aan bloemen en parken. Ook voor het oog is er veel afwisseling. Doorheen het park ver­lies je je in details, maar eens op de brug krijg je een schitterend overzicht. DDV kiest niet toeval­lig voor een halfduister park, een plek waar men­sen snel onraad ruiken. De relatie tussen kunst en misdaad houdt hem bezig. Repetitieve hande­lingen van een kunstenaar en het onverzadigde gevoel om steeds iets nieuws te maken, vindt hij terug bij een seriemoordenaar die steeds eenzelf­de systeem herhaalt en - eens de moord gepleegd is - al denkt aan het volgende slachtoffer. DDV brengt gruwel en schoonheid in harmonie. Zijn installatie is als het bekijken van een goede film of voorstelling. Na een overgave aan de belevenis resten een voldaan gevoel en stof tot nadenken.

'Picnic at Hanssenspark' tot 29 juni in De Bond, Buiten Smedenvest 1, Brugge. Dagelijks open van 13-18u. www.ccbrugge.be
Op 29 juni finissage met performances van Peter Fengler, Douglas Park en Mikes Poppe.





Related solo exhibitions: Picnic at Hanssenspark
1932